bartjecowboy.reismee.nl

CATTLE RIDES ON 'ROOSTER'...

Howdy you all!

Ik hoop dat ik niet in herhaling val, maar het ene hoogtepunt volgt hier het andere op.

Tongue Out

De ochtendlijke koffie op mijn privéterras gaat steevast gepaard met mijmerend genieten van het indrukwekkend blijvend weergaloze panorama... Ik kan me niet voorstellen dat dit uitzicht mij ooit zou kunnen vervelen.

Gisteren stond er weer een 'cattle ride' van een hele dag op het programma. Na het ontbijt laden we om 9 uur drie grote trailers met in totaal 18 al gezadelde paarden (dank u wranglers) en rijden een uur de bergen inover eindeloos slingerende grindwegen in de regio van Greybull. Het belooft (weeral) een schitterende en zonnige dag te worden.

Cool
Het jachtseizoen is hier ook net geopend en overal in de omgeving rijden pickups en quads rond met mannen met geweren op zoek naar herten en witstaartantilopen.

Aangekomen op 2.000 m hoogte in een soortement van alpenweiden (maar dan 'American style' met aan de einders de besneeuwde Rockie Mountains aan de ene kant en de Bighorn Mountains aan de andere) laden we de paarden uit en springen om 10.15 u in het zadel, klaar voor een tocht van 30 km (6,5 u). Alsof het zo moest zijn, komt een 'bald eagle' (de arend die het symbool is van Amerika) bij wijze van 'good luck' boven onze hoofden zweven. Blijkbaar zelfs voor Amerikanen een niet alledaags zicht!

De tocht bestaat erin eerst op zoek te gaan naar zo'n 200-tal koeien, die bijeen te drijven en die dan naar lager gelegen graslanden te drijven. Nadat we ze daar achterlaten, rijden we vervolgens het hele eind naar de Hideout Ranch terug over golvende prairies, door roestrode canyons en klaterende bergbeekjes. Ik heb tot nu toe al op twee verschillende paarden gereden (Hickary en Gandalf), maar vandaag krijg ik het paard 'Rooster' (haan) toebedeeld: een schimmel die heel gemakkelijk stuurt. Je hoeft niet aan de teugels te trekken of zo, een kleine beweging is genoeg om van richting te veranderen. Ideaal om optimaal wendbaar te zijn om de koeien in goede banen te leiden.

Na anderhalf uur rijden door het golvende landschap (nog géén koe gezien...), stjgen we af en genieten we - vooral het échte werk begint - van onze royaal belegde sandwiches (de mijne is een 'Wrangler' met heerlijke roast beef). De paarden grazen rondom ons. Na de lunch vinden we al gauw de gezochte kudde koeien, drijven ze zo'n 8 km terug (600 m lager) en laten hen achter op een mals grasgebied nabij een klaterende bergbeek. Inmiddels zitten we al 4 uur in het zadel en wie wil mag terugkeren naar de trailers en per pickup naar de ranch terugrijden.

Een 6-tal 'die hards' (waaronder 'yours trully'

Wink
) beslist echter om onder begeleiding van wrangler Daniel het hele eind per paard terug naar de ranch af te leggen: een nog eens 2,5 uur durende rit met heel wat stukken draf en zelfs galop!! Eens we lager komen, halfweg de terugrit, bevinden we ons in een heel ander landschap met roestrode rotsformaties en tafelbergen. Je waant je niet meer in de bergachtige Wyoming-prairies waar de Crow- en Siouxindianen thuis zijn, maar in heus Apachegebied van Arizona! Om 17.15 u bereiken we (eindelijk) Trapper Creek, vlakbij mijn guesthouse. It's like coming home! We laden de paarden terug in de trailers voor de laatste 6 km tot aan The Hideout Ranch. Ik voel me een echte cowboy (en mijn benen ook!!!!).Maar mijn zitvlak is helemaal 'all rightie', ongetwijfeld dankzij het gel-zadel!
Tongue Out

Eens terug in The Hideout (17.40 u), is het te laat om terug te rijden naar mijn guesthouse voor een douche (Cocktail Bar begint steevast om 18.30 u!!). In de plaats daarvan rij ik met een New Yorker (een mens, geen koekje uit de Aldi) naar de camping hier vlakbij achter sigaretten. 'In ruil' demonstreert hij hoe ik de kap van mijn Ford Mustang néér kan laten (en nóg belangrijker: wéér dicht kan krijgen)! In een temperatuur van 9° C en onder een schitterende zonsondergang rij ik met mijn cowboyhoed en zonnebril op voor het eerst 'TOPLESS' in de States! Het kan niet méér zoals in de films zijn.... AWESOME!!!

Cool

Zo, dat was het voor deze keer. Voor de laatste echt volledige dag hier, staat vandaag ook iets speciaals op het programma. Een dag durende 'wildlife ride' in de regio van Cody in een natuurgebied waar heel wat wild zit en.... nog kuddes wilde mustangs over de vlakten dwalen!!! Kijk er NU al naar uit (en jullie hopelijk ook).

Groetjes, BUBBLING BART

(mijn nieuwe bijnaam omdat ik zo graag tater en babbel met iedereen)'

Wink

Reacties

Reacties

Oda Houthoofd

Zo te lezen is je avontuur meer dan perfect, nu nog de kuddes wilde paarden erbij en het plaatje klopt helemaal. In de reeks van Heartland worden soms wilde paarden die gewond zijn meegenomen naar de ranch en worden daar door een horse whisperer opgeleid tot werkpaard of rodeo hors afhankelijk van het karakter van het paard. Wordt dat bij jullie ook gedaan ? Wees meer gerust, je verveelt mij helemaal niet met je verhalen, misschien komt er een gelegenheid waarbij je al je wedervaren eens persoonlijk komt vertellen en foto's kijken natuurlijk ook. Als ik aan het lezen ben heb ik zo het gevoel dat je daar zeker nog terugkeert want een groot stuk van je hart en je zijn zal daar blijven. Je moet niet antwoorden Bart, de tijd zal het uitwijzen.

Béke

Ik vind het ook 'mega' om tussen de verhuis (naar de nieuwbouw) door je verhalen te lezen!

Chantal Huyghe

Ha,ha,ha, BB, Bart Bubbling! Na al uw indrukwekkende hoogtepunten zal België jou snel vervelen bij terugkomst. Jij zit net in een film waar ik uiteraard echt jaloers op ben. Ligt nochtans niet in mijn aard. Dank u wel BB om al die mooie verhalen te tikken, zo kunnen wij ook een beetje meegenieten. Nog veel genot ginder!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!