Hallo iedereen!

Het is hier nu maandagmorgen 8.10 u en omdat het winteruur hier pas volgend weekend van kracht wordt, scheelt het nu maar 5 uur meer met België. Dit is waarschijnlijk de (voor?)laatste post: straks om 18.10 u vertrekt mijn vlucht naar Kopenhagen. Morgenvoormiddag om 10 u land ik in Brussel. Daar komt zus Hilde mij ophalen om samen naar Oostnieuwkerke (nabij Roeselare) te vertrekken voor familiereünie en kerkhofbezoek.

Maar eerst nog de nieuwtjes van afgelopen weekend. Ik begin na 3 weken 'on the road' toch stilaan vermoeid te raken denk ik, want van al dat museumbezoek is nog niet veel in huis gekomen. Tegen dat ik goed en wel op gang kom, is de voormiddag voorbij , waardoor de musea bijna sluiten vooraleer ik er aankom.

Maar heb toch al ettelijke kilometers avondlijke wandelingen gedaan langs de vele indrukwekkende en mooi verlichte monumenten die Washington DC rijk is.

Zaterdagmorgen sta ik om 9 u op. Aangezien ik mijn AirBnb-gasthuis voor mij alleen heb, is het eerst chillen geblazen. Ontbijt, FB en travelblog bijwerken, douchke nemen en op tv nog eens de 'highlights' van het laatste presidentiële debat bekijken (want dat had ik gemist). Om 15 u mij dan toch op gang getrokken. O ja, wat ik nog niet gezegd had: nog méér dan politie en eekhoorntjes zie je hier JOGGERS! Je ziet ze overal en altijd op alle hoeken van de straat, in parken en langs de brede lanen. Nu het weekend is, lijken ze zich nog eens vermenigvuldigd te hebben....

Met de metro meteen naar het Witte Huis, want dat zag ik nog niet bij daglicht. Het lijkt nu nog veel dichterbij. Je ziet duidelijk de scherpschutters op het dak en ze zijn bezig met aan het achterbordes grote Halloween-versieringen aan te brengen. Je ziet hier trouwens in alle voortuintjes Halloween-spullen: van eenvoudige pompoenen tot hele installaties met spinnenwebben, vliegende heksen en skeletten! Vanochtend hebben ze blijkbaar ook al de 'nationale kerstboom' in de voortuin geplant, want die was er gisterenavond nog niet. Daarna naar de fotowinkel van de 'White House Gift Shop', want door de souvenirs die ik gisterenavond kocht, heb ik recht op een gratis foto in de 'Oval Office'! Ik doe naar analogie van een bekende foto de JFK-pose met bril in hand en voeten op bureau. Dus, voor alle duidelijkheid en mochten er mensen zijn die twijfelden: de foto op Facebook betreft wel degelijk een toeristenfoto in een 'fake' nagebouwd presidentieel bureau...

Ik speel er ook tolk (deels in 'kindjesEngels', deels in gebarentaal) voor Russen die geen woord Engels spreken en niet snappen dat de eerste foto gratis is en alle andere 10 $ per stuk kosten. Hij beëindigt de discussie door alvast een briefje van 50 $ op de toonbank te gooien... Duidelijk zo'ne nieuwe rijke...

Nog even langsgelopen bij het gloednieuwe, pas sinds enkele weken open, Museum of Afro-Americans waar de hele geschiedenis van de zwarte Amerikaanse bevolking uit de doeken wordt gedaan. Het is een prachtig gebouw (maar net gesloten voor deze dag) en overal rondom zijn er hele horden (duidelijk trotse) gekleurde Amerikaanse medemensen. Overal staan ook eetkraampjes en dranktenten opgesteld, het heeft iets van een 'Vlaamse kermis'... op z'n Amerikaans.

Dan met de metro naar Arlington Nat'l Cemetery aan de overkant van de Potomacrivier (al grondgebied Virginia) waar op een oppervlakte van 252 ha ruim 320.000 militairen en hun families begraven liggen, alsook enkele presidenten zoals onder meer John F. Kennedy en echtgenote Jacqueline 'Jackie' Bouvier. Tegen dat ik er aankom is het (nog maar eens) valavond en zijn de poorten dicht. Jammer, maar nog jammerder voor die Amerikaanse familie die hier hadden geparkeerd, vervolgens naar de stad trokken en nu niet meer aan hun auto geraken...!

Maar niet getreurd - Johan Cruyff indachtig ("Elk nadeel heb z'n voordeel") - staat er mij nu een mooie avondwandeling voor de boeg ... euh, voeten... terug over de Potomac-brug naar Lincoln-memorial. De vliegtuigen die landen op 'Ronald Reagan Nat'l Airport' (de andere Washington DC-luchthaven nabij het centrum naast 'International Dulles Airport' verder buiten de stad) vliegen over de brug op minder dan 100 m boven mijn hoofd. Samen met de verlichte stad aan de overkant een onvergetelijk zicht!

Bij Lincoln Monument - een grote witmarmeren klassieke tempel met een reusachtig (6 m hoog) zittend standbeeld van president Lincoln (de 16de, die van de Burgeroorlog omstreeks 1860) - is het een drukte van jewelste. Jong en oud komen er samen om de grootste president uit de Amerikaanse geschiedenis - die na ruim 150 jaar nog steeds weet te inspireren over generaties en rassen heen - te eren... Dit is ook de plaats waar Martin Luther King op de trappen zijn beroemde 'I have a dream'-speech hield voor de honderdduizenden zwarte toehoorders langs Reflecting Pool! Daarna verder de 'National Mall' afgewandeld langs onder meer het 'Korean War Memorial' (1995: 19 méér dan levensgrote beelden van Amerikaanse soldaten op patrouille) en het WOII-memorial (2004) met onder meer de Reflecting pool met verlichte fonteinen omringd door marmeren zuilen van alle staten en twee 'tempels' die het wereldomvattende strijdtoneel van weleer evoceren: 'Atlantic' en 'Pacific'. Uiteindelijk passeer ik nog het Jefferson Memorial (een ronde marmeren tempel ter ere van Thomas Jefferson, de 3de president en één van de opstellers van de 'Constitution'.

Daarna neem ik de metro naar 'huis' (ik heb er dan al ruim 8 km stappen opzitten) en spring omstreeks 21 u 'Capitol Heights' binnen, wat inmiddels mijn 'stamcafé' is geworden, voor het avondmaal. Ik plaats mij aan de toog en bestel 'Chicken wings with Ranch BBQ-saus'. Ze bestellen dat hier met frieten EN gegratineerde macaroni met kaas. Vreemde combinatie, maar niettemin héél lekker (ik had dan ook grote honger). Zoals alles hier zijn ook de 'kippenvleugels' BIGGER dan bij ons, ik dacht eerst dat het kippenbillen waren... Op de alomtegenwoordige tv-schermen staat baseball op, want het is één van de beslissende matchen van de 'World Series' , de finale van het baseballseizoen tussen de Cleveland Indians en Chicago Cubs. De jonge gast naast mij geeft passend commentaar... Eens 'thuisgekomen' besluit ik de avond met wat tv-kijken, waarbij ik in de zetel in slaap val... Ik voel me hier echt zoals thuis!!!

Zondagmorgen om 8 uur wakker en buiten schijnt de zon weeral eens heerlijk bij een temperatuur die straks gaat oplopen tot 26°C! Indan summer met nadruk op 'summer' dus. De voormiddag weer 'zoekgemaakt' met chillen: een wandelingetje door de buurt, ontbijt, douche en FB en Travel Blog bijwerken. Om 14 u komen Elise en Kris thuis van hun 'homecoming'-weekend en een halfuurtje later ga ik op pad.

Deze keer neem ik direct de metro naar Arlington Nat'l Cemetery want dat wil ik sowieso zien. Een heel indrukwekkende plaats met de honderdduizenden kruisen en grafmonumenten in een park waar de bomen zich in het najaar van hun mooiste kleurenrijkdom laten zien. Uiteraard bezoek ik het graf van president John F. Kennedy, die naast Jackie ligt begraven. Even verder ligt zijn eveneens vermoorde broer Robert 'Bobby' Kennedy. Sommige Amerikanen laten zich in een busje rondvoeren, maar het is véél te mooi weer daarvoor en de parkwandeling is prachtig. Daarna ga ik naar het beroemde 'Iwo Jima'-monument ter ere van het 'US Marine Corps' (de mariniers, dus niet de zeemacht: dat is de Navy). Blijkbaar is er net een marathon afgelopen (in deze warmte?!) en een heel bataljon mariniers speelde helpende hand. Ik knoop een gesprek aan met een jong tweetal (jongen en meisje, ze lijken me pas 18) over het leven bij de Marines. Het meisje hoopt ooit in België te geraken (niet om NATO Headquarters in Evere te helpen verdedigen zo blijkt, maar om al die lekkere Belgische bieren te proeven)!

Kris en Elise zijn praktiserend Katholiek, dus hebben we om 17 u afgesproken in de 'Catholic St. Peter's Church on Capitol Hill' voor de avondmis, een kerk op 200 m van hun huis. Meteen een gelegenheid ook om 'hierboven' te bedanken voor deze fantastische reis die ik mocht meemaken. Ik kom maar 5 minuutjes te laat. De zangeres is TOP (kan zo in de opera gaan zingen) en galmt boven het orgel uit! Bij de consecratie en tijdens de communie zit iedereen hier nog op de knieën op fluwelen knielbankjes... Daarna tracteer ik in onze 'stamcafé' Capitol Heights op een aperitief: 2 pinten en een rode wijn: 20 $...

Ik eet straks immers samen met hen de dinner thuis. Eerst ga ik wel nog boodschappen doen met Elise, terwijl Kris naar de 'American Football'-wedstrijdverslagen kijkt.... De man-vrouwtaakverdeling is hier dus enigszins te vergelijken als die bij ons...

Zo, dat was het voor het weekend. Het is nu inmiddels al 10 uur en ik vertrek dadelijk voor mijn laatse DC-bezoekjes. Sowieso nog even het 'Capitol' binnenspringen voor een bezoek aan het eigenlijke halfrond (waar de president ook zijn jaarlijkse 'State of the Union' uitspreekt) en ook minstens nog één museum: het 'Museum of American History'waar vanalles te zien is van kleedjes van First Ladies over oldtimers tot Amerikaanse interieurs doorheen de eeuwen).
't Zal dan welletjes geweest zijn.

Mocht dit de laatste post geweest zijn: aan alle volgers en lezers mercikes voor de interesse om mee te genieten van mijn 'grote cowboyavontuur' en zeker ook iedereen die een berichtje stuurde : heel erg bedankt! Speciaal ook een grote MERCI voor ODA (mijn 'numero uno-fan' uit Roeselare) die mij virtueel op de voet volgde. Ik kom zeker eens langs met de foto's Oda!!

Groetjes, Buffalo Bart

PS: Wil de 'mysterieuze' Greet die af en toe een berichtje stuurde zich ook eens kenbaar maken met familenaam aub, er staan immers diverse 'Greets' op de leeslijst. Kwestie dat ik weet waar ik een paar glazen wijn mag komen drinken....